روایت یک خبرنگار از راهپیمایی جاماندگان اربعین حسینی (ع) در تهران
تاریخ انتشار: ۱۵ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۳۲۲۶۷
از چند روز قبل برای یک روز شلوغ و پر از اتفاق آماده شده بودم و قصد کرده بودم که با توجه به آن که امسال نتوانستم راهی سفر بزرگ اربعین شوم در راهپیمایی جاماندگان اربعین حسینی در تهران شرکت کنم و حتی اگر توانستم و شلوغی جمعیت و گرما اجازه داد از این سفر اربعین در تهران گزارش، عکس و فیلم تهیه کنم و مانند سالهای قبل این عکس و فیلم را برای خودم آرشیو کنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حضور در راهپیمایی جاماندگان اربعین در تهران که از مسیر میدان آیینی امام حسین(ع) تا حرمحضرت عبدالعظیم حسنی(ع) بود با توجه به آن که چندان فاصله زیادی با این مسیر نداشتم زیاد سخت نبود و پس از طی مسیری ۱۰ دقیقهای به میدان شهدا رسیدم. میدان شهدا در فاصله ۲۰ دقیقهای از میدان امام حسین (ع) قرار دارد و به نوعی همچنان ابتدای مسیر راهپیمایی محسوب میشود و در نتیجه تصمیم گرفتم که، به سمت حرم عبدالعظیم حسنی(ع) حرکت کنم.
ساعت کمی از ۸ صبح گذشته بود، اما جمعیت از میدان امام حسین به سمت میدان شهدا در حال حرکت بود و البته در این ساعت از صبح انتظار چنین جمعیتی را نیز نداشتم.
مسیر را از میدان شهدا آغاز کردم. ابتدای صبح بود و باد خنکی با وجود آفتابی ملایم در حال وزیدن بود و هنوز گرمای آفتاب را چندان احساس نمیکردم.
موکبهای زیادی در طول مسیر بودند. نوحهها و مداحیهای مختلفی در طول مسیر در این موکبها پخش میشد و مردم از تیپ و شمایل مختلف به راهپیمایی خود ادامه میدادند تنها کمتر از ۳۰ دقیقه از شروع حرکتم میگذشت که متوجه عمق جمعیت و اضافه شدن مردم از خیابانهای منتهی به مسیر راهپیمایی و خیابان هفده شهریور شدم.
در ابتدای مسیرم بودم و این شوق و علاقه شدید مردم آن هم در شرایطی که تنها ۲ ساعت از شروع راهپیمایی گذشته بود برایم عجیب بود. قرار راهپیمایی جاماندگان اربعین از ۶ صبح تا ۶ عصر بود. اما من چیز دیگری را در این جمعیت مشاهده میکردم.
هر ۲ طرف خیابان به شدت شلوغ بود حالا دیگر بر خلاف اوایل صبح خبری از آن بادملایم نبود و آفتاب تابش خود را آغاز کرده بود.
ساعت ۱۰ صبح شد. با وجود آن که قبل از آماده شدن برای راهپیمایی میدانستم دمای هوای تهران امروز بیش از ۳۷ درجه است و خود را برای هوایی گرم آماده کرده بودم باز هم شدت تابش آفتاب برایم سخت بود. اما با وجود این شرایط اجازه ندادم گرما بر من غلبه کند و شرایط سخت بر من مستولی گردد. چرا که به شکلی عجیب از تمامی اقشار و سنین مختلف در این راهپیمایی شرکت کرده بودند و نمیخواستم به سرعت خسته شوم و مسیر خود را به اتمام برسانم.
در میان این جمعیت میلیونی مردمی با افکار و عقاید متفاوت را میشد در تمام مسیر دید. زن و مرد، جوان و نوجوان، کودک و حتی نوزاد. زوج جوانی را دیدم که با ۲ فرزند خود که تنها چند ماه از تولد آنها گذشته بود وارد مسیر راهپیمایی شده بودند. جوان بیست و چند سالهای را دیدم که پدر جانباز خود را با ویلچر و به سختی به راهپیمایی آورده بود. مردی را ملاقات کردم که مادر پیر خود را با مشکل و آن هم در این جمعیت شلوغ با موتور به میان راهپیمایی آورده بود. پدر و مادر پیری را دیدم که با وجود کهولت سن با هم و با قاب عکس فرزند مفقودالاثر خود آمده بودند.
به وفور مردمی را دیدم که عکس سردار شهید حاج قاسم سلیمانی را در دست داشتند. جوانی بسیجی را دیدم که عکس شهید مدافع حرم مصطفی صدرزاده را به روی سینه خود نصب کرده بود؛ و با نوحههایی که در طول مسیر پخش میشد هم صدایی میکرد.
ظهر شده بود و آفتاب با تمام انرژی خود میتابید و در میان مسیر راهپیمایی موکبهایی برای استراحت زائرین دیده شده بود و مردم میتوانستند زمانی را به استراحت بپردازند، اما هیچکس مدت طولانی در این موکبها نمیماند و همه به دنبال ادامه مسیر و رسیدن به مقصد خود بودند.
مسیر میدان امام حسین (ع) تا حرم عبدالعظیم حسنی(ع) در شهر ری بیش از همیشه شبیه به هم شده بود و شاید تنها تفاوت این مسیر در آدمهای مختلف حاضر در آن بود.
افرادی که پس از صحبت با آنها متوجه شدم شاید پوششهای متفاوتی داشتند و نگاه متفاوتی نسبت به موضوعات مختلف در جامعه نگاه میکردند، اما همگی در یک نقطه مشترک بودند.
همه افراد حاضر در این راهپیمایی خود را جامانده از سفر اربعین میدانستند.
همگی برای امام حسین(ع) پا در این مسیر گذاشته بودند و تنها به حضور در کربلا و امام مظلومشان فکر میکردند.
باشگاه خبرنگاران جوان سیاسی دفاعی امنیتیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اربعین حسینی امام حسین ع سفر اربعین جاماندگان اربعین راهپیمایی جاماندگان اربعین مسیر راهپیمایی میدان شهدا امام حسین موکب ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۳۲۲۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوعدوستی و همراهی از جنس فرشتگان نجات
امدادگران، نجاتگران و داوطلبان جمعی هلالاحمر با قلبهایی آکنده از مهر، عشق، نوعدوستی و همراهی، پا به عرصه خدمت میگذارند و در این راه از هیچ تلاشی دریغ نمیکنند؛ این افراد سرخپوش در مسیر یاری دردمندان با قدرتی مضاعف گام برمیدارند تا امیدی را زنده، دلی را شاد و مسیری را هموار کنند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، جمعیت هلالاحمر واژهای آشنا برای دردمندانی است که زمانی نیازمند دست یاری از سوی امدادگران و نجاتگران این جمعیت بودند و آنها را همچون فرشتگان نجات سرخپوش بر بالین نیازمند حمایت خود دیدند، این سرخپوشان عرصه شجاعت و نوعدوستی با ایثار همیشگی خود از مسیرهایی سخت عبور کردند تا ندای درد و رنج دردمندان را پاسخ دهند و برای آنها مرهمی بر زخم باشند.
این سرخپوشان عرصه ایثار، درد و رنج مشقت و خستگی را به جان خود میخرند تا دیگر همنوعانشان از درد و رنج رها شوند، آنها با قلبی پرمهر حامی جان و مال آدمی میشوند تا مرهمی بر زخم آسیبها باشند و بر روح و روان خود نیز آسیبی روا میدارند تا فشاری از شرایطی دشوار را از روح دیگر همراهان مسیر زندگی کم کنند.
دیدن اشکهای جاری بر گونههای بیتاب دیگر افراد برای نجاتگران این جمعیت به مانند رفتن جان از بدن است و در حوادث دستی از جنس خدا میشوند برای حفظ تداوم تپش قلبهایی که در شرایط سخت تنها به امدادرسانی آنها امید دارند؛ این امدادگران فارغ از ملیت، فرهنگ، دین و مرزهای جغرافیایی در تکاپو برای امدادرسانی هستند و بزرگی قلب آنها برای همراهی همنوعانشان به بزرگی اقیانوسی بیانتها است.
امدادگران این جمعیت، عشق را با مهارت ترکیب میکنند تا در شرایطی که هر ثانیه ارزشی بالاتر از طلا را دارد، بدون خستگی بر بالین آسیبدیدهها حاضر شوند و در این راه با گامهایی استوار حتی از حق خود میگذرند تا شاهد لبخندی پرمهر بر لبان افرادی باشند که از آنها انتظار تحقق امید را دارند؛ آنها التیامبخش دردهایی هستند که از جسم تا روح آدمیان نقش بسته است و تنها میتوان واژه عشق و مهر را دلیلی برای داوطلب بودن آنها در این مسیر پر فراز و نشیب دانست.
فارغ از تمام رنجهایی که خود تجربه میکنند، هلالاحمر را الگویی از مهر بیانتها و بیریا میدانند و احساس خود را از دیدن لحظاتی شیرین در میان تلخیهای ناگوار همواره غیرقابل توصیف بیان میکنند، آنها مرد شرایط سختی هستند که در سراسر جغرافیای عالم، از عشق، ایثار، همراه، همدلی و ایمان سخن میگویند، خستگی برای این مردان دلیر بیمعنا است و در تمام لحظات، آماده خلق شرایطی امیدبخش برای یاری رساندن به دیگر افراد هستند.
روح صفیران صلح و دوستی با اموری سرشار از مهر، آمیخته میشود و حضور آنها در یک مسیر، عطری از امید برای تداوم حیات پراکنده میکند، خود سراسر استرس و اضطراب میشوند، شببیداریها را تجربه میکنند، با غم و اشک مردم اندوهگین میشوند، اما همواره در این مسیر پابرجا هستند تا حتی برای لحظهای ناامیدی بر دل دردمندان سایه نیندازد و در این بین، با یکی از امدادگران جمعیت هلالاحمر صحبتی داشتیم که از ایثار و عشق در مسیر همراهی و همدلی سخن میگوید.
هلالاحمر؛ الگویی بیریا از عشقمحمد لطفی، نجاتگر پایگاه امداد و نجات بینشهری مورچه خورت شهرستان شاهین شهر جمعیت هلالاحمر استان اصفهان که اکنون ۳۱ سال دارد و از سال ۱۳۹۴ در این جمعیت به صورت داوطلبانه فعالیت خود را آغاز کرده است، در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: در دوران دانشجویی، به واسطه پیشنهاد یکی از دوستان خود برای گذراندن دورههای کمکهای اولیه به شعبه هلالاحمر مراجعه کردم و متوجه شدم علاوه بر این دورهها، این جمعیت در پایگاههایی خدمات داوطلبانه ارائه میکند و برای پاسخگویی به احساس همدردی و علاقه کمک به دیگر افراد جامعه، وارد این مجموعه شدم.
وی افزود: محیط صمیمانه جمعیت هلالاحمر و احساس کمک به همنوعان به قدری دارای جذابیت است که پس از ورود به این حیطه، روح بسیاری از افراد با فعالیتهای داوطلبانه آمیخته میشود و با اشتیاقی دوچندان به فعالیتهای خود ادامه میدهند.
این نجاتگر ۱۰ ساله جمعیت هلالاحمر تصریح کرد: فعالان حوزه هلالاحمر با درد و رنج مردم روبهرو هستند؛ در واقع نیروهای هلالاحمر زمانی وارد صحنه میشوند که فردی نیازمند دست یاری و کمک است و تمام این موضوعات و دیدن درماندگی دیگر افراد، همراه خود سختی و مشقتهای بسیاری دارد، نیروهای این جمعیت در تمام موقعیتها خود را به جای فرد نیازمند کمک تصور میکنند و پذیرش شرایط گاهی اوقات بسیار دشوار میشود.
لطفی با اشاره به اینکه فعالان داوطلب حوزه هلالاحمر به جز مشقتهای روحی و روانی درگیر مسائل متعددی از جمله درآمد و اشتغال نیز هستند، ادامه داد: اگر از فعالیتهای جمعیت هلالاحمر به عنوان الگویی از عشق یاد کنیم، در این حیطه اغراقی صورت نگرفته است و این عشق فعال این حوزه را به چالش میکشد و پاسخگوی نیازهای روحی او میشود.
از همراهی همسری ایثارگر تا خاطرهای شیرین از یک حادثهوی با اشاره به حضور همسر ایثارگر خود در شرایط دشوار زندگی گفت: در کنار تمام امدادگران هلالاحمر، بانوان فداکاری هستند که با آنها زندگی میکنند و این بانوان، بیشتر از خود امدادگران ایثار میکنند؛ همسران تمام امدادگران متأهل شبهای بسیاری را به تنهایی سپری کردهاند، روزهای بسیاری را از همسر خود بیخبر بودهاند و در حوادث مختلف استرس و اضطراب بالایی را تجربه کردهاند و این موضوعات، مصداق بارز ایثار است.
این امدادگر جمعیت هلالاحمر با اشاره به درک و پذیرش بالای همسر خود و همراهی ویژه او در شرایط دشوار اضافه کرد: بسیاری از اوقات، شاهد رخداد شرایط ناگواری هستم و همراه زندگی من، قوت قلبی برای پشت سر گذاشتن فشارها و آسیبها بوده است، همسران تمام امدادگران هلالاحمر بسیاری از اوقات حتی از حق خود گذشت میکنند و گاهی حتی روز تولد آنها، امدادگران در کنار آنها حضور ندارند.
لطفی با اشاره به یکی از خاطرات شیرین دوران فعالیت خود در جمعیت هلالاحمر افزود: در سال ۱۳۹۵ در محور اتوبان شهید احمد کاظمی، با گزارش حادثه واژگونی خودروی سواری لیفان ساعت ۰۱:۳۰ بامداد به محل حادثه اعزام شدیم که این خودرو چهار سرنشین داشت و یکی از سرنشینان نیز نوزادی شش ماهه بود؛ اقدامات درمانی برای تمام سرنشینان خودرو انجام شد، اما نوزاد این خانواده هیچ پاسخی به اقدامات انجام شده نمیداد.
وی ادامه داد: اصرار پدر این کودک بر خواب بودن نوزاد بود و تصور میشد پدر به دلیل نداشتن شرایط روحی مناسب، مقاومت در برابر پذیرفتن واقعیت داشت، هنگامی که پدر این نوزاد را در آغوش گرفت، با اقدامی خاص نوزاد از خواب بیدار شد و با باز شدن چشمان این نوزاد، تمام درد و رنج حادثه فراموش شد؛ اعتقاد قلبی بر این است که نوزادان و شیرخواران، دست خدا را به همراه خود دارند و به خواست خداوند در بسیاری از حوادث، آسیبهای سنگینی به آنها وارد نمیشود.
کد خبر 751292